ေ႐ႊဆံေတာ္ေစတီေတာ္ျမတ္သမိုင္း
မဟိသကရကၡပူရတိုင္း ဓညဝတီ ရခိုင္ထီးနန္းကို ေကာဇာသကၠရာဇ္ (၂၁၄) ခုႏွစ္၊ ဘီစီ (၃၁၆) ခုႏွစ္တြင္ စိုးစံေတာ္မူေသာ သူရိယစကၠမင္းႏွင့္ မိဘုရား(႐ုစိတာေဒဝီ)တို႔သည္ မဇၥ်ိမေဒသ ပါဋလိပုတ္ျပည္ ဘုရင္သီရိဓမၼာေသာကမင္းႀကီးႏွင့္ ထီးနန္းစိုးၿပိဳင္ဘက္ အၾကည္ေတာ္ခ်င္းျဖစ္ေလသည္။
ဓညဝတီ သူရိယစကၠမင္းႀကီး ထီးနန္းစိုးစံေသာကာလ သာသနာသကၠရာဇ္ (၂၁၄) မွ ၂၅၈) ခုႏွစ္၊ ဘီစီ (၃၁၆ မွ ၂၇၂) ခုႏွစ္ကာလဝယ္ အ႐ွင္မဟာေရဝ၊ အ႐ွင္တိႆမေထရ္တို႔အား (အ႐ွင္ေမာဂၢလိပုတၱတိႆ မေထရ္တို႔ျမတ္)မွ ဘုရားဗ်ာဒိတ္ေတာ္အရ ေစတီတည္ထားရန္ ဓာတ္ေတာ္ (၂၄၆) ဆိုတို႔ကို ေပးအပ္၍ ပင့္ေဆာင္ယူခဲ့ေလသည္။
ထိုဓာတ္ေတာ္ (၂၄၆)ဆူတို႔အား သူရိယစကၠမင္းအား ဘုရားဗ်ာဒိတ္စကား အမွာစာမ်ားႏွင့္တကြ
ေပးအပ္ေလေသာအခါ ဘုရင္မင္းျမတ္သည္မ်ားစြာႏွစ္ေထာင္းအားရေတာ္မူၿပီးေလေသာ္ ဓာတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ေနရာေဒသေတာေတာင္တို႔ကိုသတ္မွတ္စလ်က္ တစ္ဆင့္ခံအုပ္ခ်ဳပ္ေနၾကေသာ လက္ေအာက္ခံ ဘုရင္မင္းမ်ားႏွင့္ မွဴးမတ္အေပါင္းတို႔အား ေစလႊတ္ေတာ္မူေလေတာ့သည္။
ထိုအခါ ဘုရားဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္မ်ားႏွင့္တကြ စာသဝဏ္လႊာကို ရ႐ွိေလေသာ ဒြါရာဝတီသံတြဲၿမိဳ႕စား ဓမၼသူရအမတ္ႀကီးႏွင့္ နန္းတြင္းသူအေပါင္းတို႔သည္ မ်ားစြာဝမ္းေျမာက္ေတာ္မူေလၿပီးေသာ္
ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္ဗ်ာဒိတ္ေထားခဲ့ေသာ(မဏိေကသ) ေတာင္ေတာ္၌ (ဆံေတာ္ဓာတ္ေစတီ)ေတာ္ကို တည္ထားေတာ္မူေလေတာ့သည္။ ထိုနည္းအတူ (ဗုဒၶအံေတာ္၊ နံေတာ္ဓာတ္)ေတာ္တို႔အားလည္း ဘုရား႐ွင္ဗ်ာဒိတ္ထားခဲ့ေသာေတာင္တို႔တြင္ ဌာပနာလွ်က္ ေစတီတည္ထားပူေဇာ္ေတာ္မူေလေတာ့သည္။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဗာသုေတာင္ေတာ္၌ ရပ္တန္႔ေတာ္မူၿပီး လက္ညႇဳိးညႊန္ခါ ဗ်ာဒိတ္စကားျမြက္ၾကားေလျခင္းကား (ခ်စ္သား သာရိပုတၱရာ၊ ေ႐ွ႕၌ျမင္ေသာ (ေရာဟကုဋေတာင္)မွ အေေ႐ွ႕တာင္ဘက္ (တစ္ဂါဝုဒ္) သာသာတြင္ (မဏိေက သပဗၺတေတာင္)၌ ငါဘုရားသည္ (ဇာမရီငွက္မင္း) ဘဝျဖင့္ ေနခဲ့ဖူးေလသည္။ ထိုေၾကာင့္ ေနာင္အခါ ထိုေတာင္၌ ငါဘုရား၏ (ဆံေတာ္ဓာတ္)ကို ေစတီတည္ထားကိုးကြယ္ၾကေလ၍ (ဆံေတာ္ေစတီ) တြင္ေလလတၱံ႔ဟု ဗ်ာဒိတ္စကားျမြက္ၾကားခဲ့ေလေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။
သို႔ျဖစ္ေလေသာေၾကာင့္ ဘုရားသမိုင္းလကၤာတြင္ ေအာက္ပါအတိုင္း ပါ႐ွိေလသည္။
“ထင္ေပၚသာစြ၊ ေရာဟကုဋ၊ နာမေခၚေဆာင္၊ နံေတာ္ေတာင္မွ၊ ေ႐ႊေရာင္လက္လက္၊ ေ႐ွ႕ေတာင္ဘက္၌၊ တည္လ်က္ေဝးကြာ၊ မာလာသီရိ၊ ပန္းအိအိႏွင့္၊ မဏိေကသ၊ နာမထြန္းေျပာင္၊ ထိုသည့္ေတာင္၌၊ ဘုန္းေခါင္တစ္လီ၊ ဇာမရီတဇာစ္၊ဧကန္ျဖစ္၍၊ စင္စစ္ဘုန္းလူ၊ လြန္ေတာ္မူလွ်င္၊ ဆူဆူထြဋ္ျမတ္၊ ဆံေတာ္ဓာတ္ကို၊ တည္လတ္ၿပီးခါ၊ ကိုးကြယ္ရာ၏၊ မိန္႔မွာစကား၊ ဤသို႔အားျဖင့္၊ မွာၾကားၿပီးခါ၊ အဇာဋာျဖင့္၊ ထက္ေကာင္းကင္မွ၊ စက္႐ွင္ျဖန္႔ခါ၊ ေခတၱရာဟု၊ သညာဆန္းၾကည့္၊ ရေသ့ျပည္သို႔၊ ဦးတည္ျဖန္႔ျမန္း၊ ၾကြခ်ီလွမ္းသည္၊ လွ်ပ္ပန္းတိမ္နီေရာင္တို႔တည္း။” ဟူ၍ ေဖာ္ျပထားေလသည္။
ဤဆံေတာ္ဓာတ္ေစတီသည္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာလြန္ေလခဲ့ၿပီးေနာက္ ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီး၏ ဗံုးဒဏ္ခံရေလသျဖင့္ ေစတီေတာ္မွာ ၿပိဳက်ပ်က္စီးျခင္းသို႔ က်ေရာက္ေလေသာအခါ ရ႐ွိေသာဓာတ္ေတာ္ဆူေရေပါင္း (၂၉၉၉)ဆူတို႔ကို သိမ္ကုန္းဆရာေတာ္ႀကီး ဦးသာသနႏွင့္ ဘႏၵႏၱပညိႃႏၵိယဆရာေတာ္တို႔သည္ ေကာင္းမြန္စြာ ေစာင့္ေ႐ွာက္ထိန္းသိမ္းထားၿပီးေသာ္ အၿမိဳ႕ၿမိဳ႕အနယ္အနယ္သို႔ လွည့္လည္အပူေဇာ္ခံ ေမတၱာရပ္ခံေဆာ္ၾသလ်က္ အလွဴခံရ႐ွိသမွ်ေသာ ေငြးေၾကးတို႔ျဖင့္ (ဆ႒မအႀကိမ္) အျဖစ္ ဘုရား႐ွင္၏ ဓာတ္ေတာ္အစစ္ႏွင့္ ဓာတ္ေတာ္မ်ားတို႔အား ဌာပနာထည့္လ်က္ ေကာဇာသကၠရာဇ္ (၁၃၁၅) ခုႏွစ္၊ တန္ဖူးလဆန္း(၅)ရက္၊ ခရစ္ႏွစ္ (၁၉၉၃) ခုႏွစ္တြင္ ေစတီဉာဏ္ေတာ္အျမင့္ (၅၄)ေတာင္ ထီးေတာ္တင္ကာ တည္ထားပူေဇာ္ၾကမႈကို ေတြ႔ျမင္ဖူးေတြ႔ရသျဖင့္ အလြန္ပင္ဝမ္းေျမာက္ပီတိ သာဓုေခၚမိပါေတာ့သည္။
ယခုအခါ ဤဆံေတာ္ေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးအား ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေ႐ွာက္ႏိုင္ရန္ ေဂါပကဖြဲ႔စည္းထားရာတြင္ ဥကၠ႒အျဖစ္ ဦးေမာင္ဆိတ္ႀကီးၾကပ္ကာ ေကာ္မတီဝင္မ်ားႏွင့္ ေဆာင္႐ြက္ေနၾကမႈကို
အားရဝမ္းေျမာက္စရာအျဖစ္ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရေပသည္။ ေကသမဏိပဗၺတေတာင္ကုန္းေပၚတြင္ ယခုအခါ ဗုဒၶပူဇနိယပြဲေတာ္အျဖစ္ တရားပြဲေတာ္မ်ား က်င္းပၾကျခင္း၊ ဘုရားဖူးရပ္ေဝးမွ ဧည့္သည္တို႔
တည္းခိုႏိုင္ရန္ ဓမၼာ႐ံုတစ္ခုကို ျပဳလုပ္ထားျခင္း၊ ဗုဒၶဝင္ျပတိုက္တစ္ခုတြင္ (၂၈) ဆူျမတ္စြာဘုရား႐ွင္တုမ်ား၊ ဧတဒဂ္ဘြဲ႔ရ ရဟႏၱာ(၄)ပါး၊ ဧတဒဂ္ဘြဲ႔ရ ရဟႏၱာေထရီမ (၁၃)ပါး၊ ဧတဒဂ္ဘြဲ႔ရ
ဥပသကာႀကီး (၁၁)ဦးႏွင့္ ဧတဒဂ္ဘြဲ႔ရ ဥပသိကာအမ်ဳိးသမီး(၁၀)ဦးတို႔၏ ႐ုပ္တုေတာ္မ်ား၊ ဒြါရာဝတီသို႔ ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္ၾကြလာပံု၊ ဒြါရာဝတီၿမိဳ႕စား (ဓမၼသူရ) အမတ္ႀကီး အံေတာ္၊ နံေတာ္၊
ဆံေတာ္ ေစတီေတာ္သံုးဆူတို႔အား တည္ထားပံုမ်ားကို ႐ုပ္လံုး႐ုပ္ၾကြ ပန္းခ်ီမ်ားျဖင့္ တခမ္းတနားဆင္ယင္ျပသထားပါသည္။ ေဆာင္႐ြက္ျပဳလုပ္ေနၾကဆဲကာလ(၉၀)ရာခိုင္ႏႈန္းၿပီးစီးေနမႈကို
ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရေပသည္။ အထူးအားရဝမ္းသာဂုဏ္ယူစရာပင္ျဖစ္ေပေတာ့သည္။
ထိုဆံေတာ္ေစတီကုန္းေတာ္႐ွိ ဗုဒၶဝင္ျပတိုက္အနီး(သံေဝဇနိယကုန္း)တြင္ (အလိုေတာ္ျပည့္ ဆရာေတာ္ႀကီး)တည္ထားေသာ (ေလ်ာင္းေတာ္မူဘုရား)တစ္ဆူကိုလည္း ဖူးေျမာ္ရေပသည္။
ဤဆံေတာ္ေစတီတည္႐ွိရာ (မဏိေကသပဗၺတ) ေတာင္ကုန္းေပၚသို႔ တက္ေရာက္ဖူးေျမာ္ႏိုင္ရန္ ယခုအခါ (နယ္စပ္ေဒသ စည္ပင္ဝန္ႀကီး ဗိုလ္မွဴးႀကီးသိန္းညြန္႔ႏွင့္ ဇနီး)တို႔က (၂၀၀၁ ခုႏွစ္
ေမလ(၆)ရက္ေန႔စြဲဲျဖင့္ ေတာင္တက္လမ္းကို ကတၱရာေစးလမ္းအျဖစ္ လမ္း႐ွည္ေပေပါင္း (၂၄၀၀) လမ္းအက်ယ္ (၁၂)ေပ႐ွိေသာ လမ္းမွာ ခ်ာေမာစြာၿပီးစီးလွဴဒါန္းထားၾကမႈအတြက္
ဘုရားဖူးတက္ေရာက္လာသူမ်ား အထူးအဆင္ေျပလ်က္ ဝမ္းေျမာက္သာဓုေခၚၾကပါေပေတာ့မည္။
http://arakanhistory2.blogspot.com
မွကူးယူေဖာ္ပါသည္။
စစ္ေခြးပစ္မုဆိုး
Comments
Post a Comment