ဓညဝတီေခတ္
ဓညဝတီ ျမဳိ႕ေတာ္သည္ က စၧပနဒီျမစ္၏ လက္တက္
တစ္ခုျဖစ္ေသာ သရီေခ်ာင္းတြင္ ရွိခဲ႔သည္။ျမဳိ႕ေတာ္ကုိ
တန္းေဆာင္းမုန္းလျပည္႔ ဗုဒၶဟူးေန႔ တစ္ရက္တြင္
တည္ခဲ႔သည္။ျမဳိ႕တည္ရာတြင္ ျမဳိ႕ကြက္ႏွင္႔ ျမဳိ႕အမည္တုိ႔
ကုိ ရေသ့ၾကီး နာဂိႏၵက ေပးခဲ႔သည္။ ျမဳိ႕တည္ဘုရင္
မာရာယုသည္ ေဝသာလီဘုရင္ ျဗဟၼသုျႏၵ၏ သမီးေတာ္
ရုစိတမာလာႏွင္႔ နန္းတက္ခ႔ဲသည္။(ျမဳိ႕တည္ႏွစ္ကုိ
ဘီစီ ၃၃၂၅ ခုဟု ရခုိင္ရာဇဝင္ စာေစာင္ တစ္ခုက ဆုိသည္။ သူတုိ႔မွ ေပါက္ဖြားလာေသာ အဆက္အႏြယ္
တုိ႔သည္ ႏွစ္ေပါင္း ၁၈၃၈ ႏွစ္အတြင္း မင္းေပါင္း ၅၃ မင္း
နန္းတက္အုပ္စုိးခဲ႔ၾကသည္။ မာရာယု မင္းဆက္တြင္
ေလာဘရမက္တက္ေသာ အမတ္တုိ႕၏ နန္းလုမူ
သုံးၾကိမ္ ေပၚေပါက္ခဲ႔သည္။ ထုိ အမတ္တုိ႔မွာ မင္းဆက္
မ်ား မထူေထာင္ ႏုိင္ခဲ႔ၾကေခ်။ ေနာက္ဆုံးအၾကိမ္
နန္းလုမူတြင္ ဓညဝတီဘုရင္ ကံကုန္ခဲ႔ျပီး မိဖုရားေစာ
စစ္ႏွင္႔ အေျခြအရံတုိ႔ သည္ နီလာပန္းေတာင္းေတာင္တြင္ တိမ္းေရွာင္ ေနခဲ႔ၾကရသည္။နန္းလုအမတ္ သုံးဦးတုိ႔မွာလည္း
အခ်င္းခ်င္း သတ္ျဖတ္ၾကကာ ထီနန္းလုၾက၍
ဓညဝတီျမဳိ႕မွာမူး တစ္ႏွစ္အတြင္းတြင္ပင္ ပ်က္ေလသည္။
ထုိစဥ္ကာလ၌ အိႏၵိယေဒသ ဟိမဝႏၲေတာင္ေျခအရပ္
ကမၼရူပ တုိင္းမွ ဘုရင္တစ္ပါးသည္္ ေနာက္ပါမ်ားနဲ႔အတူ
နယ္သစ္ရွာဖြယ္ရင္း ေတာင္းဘက္သုိ႔ ဆင္းလာခဲ႔ၾက
သည္။ ဤမင္းသည္ ကမၼရူပ အရပ္မွ လာ၍ ကမၼရူပ
မင္းဟု အမည္တြင္သည္။ ထုိေနာက္ ကုလားတန္ျမစ္
ညာပုိင္းသုိ႔ မေရာက္မီ ေမာရဂၤလူမ်ဳိးႏွင္႔ ေပါင္းစည္းမိ
ၾကသည္။
ဓညဝတီ အပုိင္း(၂) ကုိ ဆက္ရန္ ေနာက္တင္ေပးမည္။
အားလုံးကုိ ေလးစားလ်က္
ေအာင္ႏုိင္ထြန္း(ခုိင္ေမာ္ကြန္း)
ကုိးကား ရခုိင္သမုိင္းက်မ္း
Comments
Post a Comment