အပစ္ရပ္ကို ဘာေၾကာင္႔ ေလာေနရသလဲ(၂၀၁၅-ၾသဂုတ္လ ၂၈ရက္က ေဆာင္းပါး)

အပစ္ရပ္ကို ဘာေၾကာင့္ ေလာေနရသလဲ
(၂၀၁၅-ခု၊ ၾသဂုတ္လ ၂၈-ရက္က ေဆာင္းပါးေဟာင္းပါ)

၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွာ BGF နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႕မ်ားအျဖစ္နဲ႕ PM ျပည္သူ႕စစ္မ်ားအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းလို႕ ဖိအားေပးခံရတ့ဲအခါ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးေဟာင္းသန္းေရႊရဲ႕ အစီအစဥ္ကို လက္မခံႏိုင္တဲ့ တိုင္းရင္းသားေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႕အစည္းေတြဟာ အစိုးရထိုးစစ္ဆင္လာမဲ့အျဖစ္ကို ႀကဳိတြက္မိလို႕ စိုးရိမ္စိတ္ ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ ၂၀၁၀ ခု၊ ႏိုဝင္ဘာလ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပၿပီးခ်ိန္မွာပဲ KIO (ကခ်င္)၊ NMSP (မြန္)နဲ႕ SSPP (ရွမ္းေျမာက္)တို႕က အပစ္မရပ္ရေသးတဲ့ KNU (ကရင္)၊ KNPP (ကရင္နီ)နဲ႕ CNF (ခ်င္း)တို႕နဲ႕ ေပါင္းမိၿပီး ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုေပၚေပါက္ေရးေကာ္မတီ (CEFU) ကို ကမန္းကတန္း ထူေထာင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီအဖြဲ႕က ၾကာရွည္မခံခဲ့ဘဲ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ၊ ျပည္ေထာင္စုေန႕မွာ UNFC ဆိုတဲ့ အဖြဲ႕နဲ႕ အစားထိုးခဲ့ၾကပါတယ္။ UNFC ဆိုတာ The United Nationalities Federal Council ရဲ႕ အတုိေကာက္ပါ။ စုစည္းညီၫြတ္ေသာတိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားရဲ႕ ဖက္ဒရယ္ေကာင္စီပါပဲ။ ဖြဲ႕စည္းစမွာ UNFC မွာ အဖြဲ႕ဝင္ (၁၂)ဖြဲ႕ ရွိၿပီး အဖြဲ႕ရဲ႕ ဥကၠ႒ဟာ အခု လက္ရွိ KNU ဥကၠ႒ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မူတူပါပဲ။ အတြင္းေရးမႉးကေတာ့ NMSP က ႏိုင္ဟံသာ ျဖစ္တယ္။ (အခု ရာထူးအေျပာင္းအလဲ ျဖစ္သြားပါၿပီ)

UNFC အဖြဲ႕ရဲ႕ ပင္မရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု(ျမန္မာႏိုင္ငံ)တစ္ခုနဲ႕ ယင္းျပည္ေထာင္စုရွိ ျပည္သူမ်ားကို ကာကြယ္ဖို႕ ဖက္ဒရယ္တပ္မေတာ္တစ္ခု ဖြဲ႕စည္းဖို႕ ျဖစ္တယ္။ ဒီရပ္တည္ခ်က္ကို စာဖတ္ေနသူႀကီးက မႀကဳိက္ႏွစ္သက္ပါ။ စာဖတ္သူႀကီးနဲ႕ သိန္းစိန္၊ မင္းေအာင္လႈိင္အပါအဝင္ သူ႕တပည့္ေနာက္လုိက္ေတြက UNFC ကို တစ္ခုခုလုပ္ဖို႕ စဥ္းစားရပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ UNFC အရိပ္ေအာက္မွာ တိုင္းရင္းသားအားလုံး မဝင္ေရာက္မိေရး ႀကဳိတင္ဟန္႕တားဖို႕ပါပဲ။ ဒီလိုဟန္႕တားဖို႕ဆိုရင္ UNFC မွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မူတူက ဥကၠ႒ဆိုေပမဲ့ UNFC မူဝါဒမ်ားကို တကယ္ကိုင္တြယ္ေနသူမ်ားဟာ KIO နဲ႕ NMSP တို႕ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိသြားၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ KIO ကို ခ်က္ခ်င္းထိုးစစ္ဆင္ၿပီး NMSP နဲ႕ ႏွစ္ထပ္ကြမ္း အပစ္ရပ္ဖို႕ လုပ္ပါတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာ UNFC မွာ ပါဝင္ဖို႕ ဝန္ေလးေနတဲ့ RCSS ကို ခ်ဥ္းကပ္ဖို႕ EBO ပဲ့ကိုင္ ဟန္ေယာင္ေဝကို အသုံးခ်ဖို႕ ရွိလာတယ္။ ေနာ္ေဝးေနာက္ခံနဲ႕ ဇင္းမယ္မွာ Pyidaungsu Institute (PI) ကို အားသစ္ေလာင္းကာ UNFC မွာ ထင္သေလာက္ မေပါက္တဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မူတူနဲ႕ သူ႕အၾကံေပး ေစာတူးတူးေလးတို႕ကို ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး KNU ကို UNFC ကေန ထြက္သြားေအာင္ ဆြယ္တရားေဟာခဲ့တယ္။ ဒါနဲ႕ပဲ KNU ဟာ UNFC ရဲ့ ပထမဆုံးကြန္ဂရက္ကို အိုးမည္းသုတ္ၿပီး ေလာေလာနဲ႕ ယာယီႏုတ္ထြက္သြားခဲ့တယ္။ KNU ထြက္သြားတာနဲ႕ ဟန္ေယာင္ေဝက UNFC ကို ရစရာမရွိေအာင္ ေဝဖန္ပုတ္ခတ္ခဲ့ပါတယ္။

RCSS နဲ႕ KNU တို႕ကို စည္း႐ုံးႏိုင္ခဲ့တဲ့ေနာက္မွာ တိုင္းရင္းသားေတြကို တဖြဲ႕ခ်င္း ဖဲ့ထုတ္လို႕ ရမယ္လို႕ ထင္ထားတဲ့ ဦးေအာင္မင္္းတို႕ဟာ တြက္ေျခမကုိက္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လိုင္ဇာမွာ NCCT ကို ဖြဲ႕စည္းတဲ့အခါ သေဘာတူခဲ့ရပါတယ္။ တကယ့္တကယ္က်ေတာ့ RCSS နဲ႕ KNU တို႕လည္း သိန္းစိန္အစိုးရကို ယုံၾကည္ၾကတာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ထင္ရွားခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ NCCT ကိုလည္း KIO နဲ႕ NMSP တို႕ပဲ ဦးေဆာင္ေနတာကို ေတြ႕ရတဲ့အခါ RCSS နဲ႕ KNU တို႕က သိန္းစိန္အစိုးရနဲ႕ သီသန္႕ေတြ႕ဆုံမႈေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာ လုပ္ၿပီး ဆႏၵျပခဲ့ၾကပါတယ္။ NCCT ဟာ UNFC အဖြဲ႕ပိုင္မဟုတ္ဘူးလို႕ ေဝဖန္ၾကတဲ့အထိ ျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ တိုင္းရင္သားေလာကမွာ မရင့္က်က္ေသးတဲ့ ႏိုင္ငံေရးခံယူခ်က္အခ်ဳိ႕ကို တင္ျပျခင္းျဖစ္တယ္။ ဒါကို အေျဖရွာဖို႕ KNU အဆိုျပဳတဲ့ SD အဖြဲ႕ကို NCCT က လက္ခံရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြက SD အဖြဲ႕ကို ဦးေဆာင္ဖို႕ RCSS နဲ႕ KNU ေခါင္းေဆာင္အခ်ဳိ႕ကို ဘဝင္မက်ဘဲ KNU ဒုဥကၠ႒ ေနာ္စီဖိုရာစိန္ကိုပဲ ဦးေဆာင္ေစလိုၾကတယ္။ SD အဖြဲ႕ဆိုတာ NCCT နဲ႕ UPWC တို႕ သေဘာတူညီထားတဲ့ NCA ကို အၿပီးသတ္ဖို႕တာဝန္ ရွိတယ္။ ဒီအဖြဲ႕ကို ေနာ္စီဖိုရာစိန္က ဦးေဆာင္လာတဲ့အခါ သန္းေရႊႀကီးနဲ႕ သူ႕လက္ရင္းတပည့္ေတြက တြက္ေျခမကုိက္ျပန္ပါဘူး။

ဒါေၾကာင့္ သန္းေရႊနဲ႕ သူ႕လက္ရင္းတပည့္ေတြက ေသရိဝဝါဏိဇဇာတ္မွာလို ရြဲကို မေပးဘဲ ေရႊခြက္ကိုသာ အလကားရလိုတဲ့ ဆႏၵနဲ႕ တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း စိတ္ဝမ္းကြဲေစတဲ့ နည္းနာေတြကို ျပန္စဥ္းစားၾကရပါတယ္။ ဒီေတာ့ UNFC ကိုလည္း အၾကပ္႐ုိက္ေစ၊ ျပည္တြင္းစစ္ကိုလည္း အဓြန္႕ရွည္ေစဆိုၿပီး အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္မွာ အဖြဲ႕(၆)ဖြဲ႕ လက္မွတ္ထိုးစရာမလိုဘူးလို႕ ေျပာလာပါေတာ့တယ္။ အထူးသျဖင့္ တအာင္း၊ ရခိုင္နဲ႕ ကိုးကန္႕တို႕ဟာ လက္နက္ခ်ကို ခ်ရမယ္လို႕ အတိအလင္း ေျပာလာပါတယ္။ က်န္အဖြဲ႕ေတြကေတာ့ အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုၿပီးတာနဲ႕ အားလုံးဟာ လက္နက္ခ်တဲ့ကိစၥကို မျဖစ္မေန ေျပာၾကရလိမ့္မယ္လိ႕ု ေျပာပါလာေတာ့တယ္။ ဒီအဆိုကို KNU နဲ႕ RCSS တို႕က အေရးမႀကီးတဲ့သေဘာ ေျပာေနေပမဲ့ တိုင္းရင္းသားလူမ်ုိးအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ တကယ့္ကို ဂယက္႐ုိက္ေစခဲ့ပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္မွာ ဖဒိုမန္းၿငိမ္းေမာင္က အစိုးရဘက္ကို ပါေၾကာင္္း သိေစလိုလို႕ အဖြဲ႕အားလုံးပါမွ အပစ္ရပ္ကို ရပ္ၾကမယ္ဆိုရင္ ေလးအသေခ်ၤနဲ႕ ကမၻာတစ္သိန္း ေစာင့္ရင္ေတာင္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႕ ဆိုလာပါတယ္။ သမၼတက ၾသဂုတ္လ (၁၁)ရက္ေန႕မွာ အပစ္ရပ္ဖို႕ စာပို႕၊ KNU က (၁၅)ရက္ေန႕မွာပဲ လက္ရွိစာခ်ဳပ္အတိုင္း လက္မွတ္တိုးႏိုင္ေၾကာင္းေက်ညာခဲ့တာ ဘာဆန္းသလဲ။

ဒီလို မတင္မက်ျဖစ္ေနလို႕ ထုံးစံအတိုင္း ဇင္းမယ္ကို ေျပးၾကရျပန္ပါတယ္။ ေနာ္စီဖိုရာစိန္က KNU လည္း အားလုံးပါဝင္မွ လက္မွတ္ထိုးမယ္လို႕ မ်က္ႏွာပူပူနဲ႕ ေျပာရတဲ့အထိပါပဲ။ ထိပ္သီးေတြက ေခြၽးသီးရတဲ့အထိ ညွိႏိုင္းၾကေတာ့ အရင္လိုပဲ အားလုံးပါဝင္ႏိုင္မွ အပစ္ရပ္ကို လက္မွတ္ထိုးႏိုင္မယ္လို႕ ျဖစ္ကုန္ပါတယ္။ အားလံုးပါဝင္လက္မွတ္ထိုးႏိုင္ေရးအတြက္ ႀကီး(၅)ႀကီးေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႕ SD က ေခါင္းေဆာင္(၃)ဦးတို႕ဟာ လာမဲ့လ (၉)ရက္ေန႕မွာ သမၼတနဲ႕ ကာခ်ဳပ္ကို သြားေတြ႕ၾကပါအုံးမယ္။ ဒါဟာ အပစ္ရပ္ကို လက္မွတ္ထိုးျဖစ္မလား၊ မထိုးျဖစ္ဘူးလား အႏၲိမဆုံးျဖတ္ခ်က္ ျဖစ္ဖို႕မ်ားပါတယ္။ ဒီထက္ ညွိစရာ မရွိေတာ့ဘူး။ ညွိခဲ့ရင္လည္း ကေလးကလားဆန္လြန္းေနမွာ အမွန္ပဲ။

ဒီေတာ့ အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္ဟာ လက္မွတ္မထိုးရေသးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္ အေတာ့္ကို ႐ႈပ္ေထြးေနပါတယ္။ နာဂစ္ဖြဲ႕စည္းပုံကလည္း အ႐ႈပ္ထုပ္ေတြနဲ႕ ေရးခဲ့ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီအပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္နဲ႕ နာဂစ္ဖြဲ႕စည္းပုံတို႕ဟာ ျပႆနာကို ရွင္းဖို႕အတြက္လား၊ ျပႆနာေတြကို ဖန္တီးဖို႕ ေနာက္အစတစ္ခု ျဖစ္ေနမလား ေဝခြဲရခက္ေနပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္လည္း အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္နဲ႕ အ႐ူးတစ္ပိုင္း ျဖစ္ေနတဲ့ ေစာတူးတူးေလးနဲ႕ ဟန္ေယာင္ေဝကို မေလာဖို႕ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သတိေပးရျခင္းပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဘာေၾကာင့္ သတိေပးရသလဲဆိုတာ ရွင္းရွင္္းလင္းလင္း ေျပာၾကားထားျခင္းမရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီအပစ္ရပ္ေရးမွာ သပြတ္အူလို ႐ႈပ္ေထြးေပြလီေနတယ္ဆိုတာ သူ ခန္႕မွန္းမိလို႕ ေနမယ္။ ေစာတူးတူးေလးနဲ႕ ပုဂၢဳိလ္ေရးခင္မင္မႈ ရွိတဲ့ ေရွ႕ေန ဦးေအာင္ထူးကလည္း အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္ရဲ႕ ဟာကြက္ေတြကို မနည္းေထာက္ျပထားပါတယ္။ ဒီအပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္မွာ ဘာၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုမွ အာမခံခ်က္ေပးမထားဘူး၊ စစ္တပ္က ေနာက္ထပ္ထိုးစစ္မလုပ္ေတာ့ဘူးလို႕ ခံဝန္ခ်က္ မပါဘူး၊ တိုင္းရင္းသားေတြကို လက္နက္ခ်တဲ့စကားမေျပာဘူးလို႕ မပါဘူး။ အပစ္ရပ္ကို လက္မွတ္ထိုးၿပီးတာနဲ႕ တိုင္းရင္းသားေတြအတြက္ အပိတ္ခ်ည္းပဲ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ သန္းေရႊနဲ႕ သူ႕ငယ္ပါကြၽန္ေတြက အဖြင့္ခ်ည္းပဲ တုိက္ကြက္ဆင္ေနပါလိမ့္မယ္။

မိမိအၿမဲတမ္းေထာက္ျပေနတဲ့အခ်က္တစ္ခုမွာ လက္ရွိစာခ်ဳပ္ကို တဖက္ဖက္က ခ်ဳိးေဖာက္ခဲ့ရင္ ကုလၿငိမ္းခ်မ္းေရးတပ္ ဝင္ေရာက္ဖို႕လမ္းစ ထည့္ထားဖို႕ ျဖစ္တယ္။ အခု အဲဒီစာပိုဒ္ မပါသလို ေရွ႕ေနဦးေအာင္ထူးေထာက္ျပတဲ့အတိုင္း ဒီစာခ်ဳပ္ကို အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုဖို႕ တတိယပါတီတစ္ခုေတာင္ ေဖာ္ျပထားတာမရွိဘူး။ စာမ်က္ႏွာ (၁၇)မ်က္ႏွာ ရွိၿပီး အခ်က္ေပါင္း (၃၃)ခ်က္ရွိတဲ့ ဒီအပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္ဟာ သတ္ကြင္းနဲ႕တူတဲ့ လႊတ္ေတာ္ႏိုင္ငံေရးဆီကိုပဲ ထြက္ေပါက္ေပးထားတဲ့ ဝကၤဘာတစ္ခုလိုပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအပစ္ရပ္ဝကၤဘာထဲ ေလာေလာနဲ႕ ဘာေၾကာင့္ ဝင္ခ်င္ရသလဲ ေစာတူးတူးေလးနဲ႕ ဟန္ေယာင္ေဝကို ေမးၾကည့္ရမယ္။ သူတို႕က သန္းေရႊဆီက ဘာအမာခံခ်က္ကို ရရွိခဲ့ပါသလဲ။ CEFU ကိုလည္း ေလာေလာနဲ႕ ဖြဲ႕ၿပီး ေလာေလာနဲ႕ ႐ုပ္သိမ္းလိုက္တယ္။ UNFC ထဲကိုလည္း ေလာေလာနဲ႕ ဝင္လာၿပီး ေလာေလာနဲ႕ ထြက္သြားတယ္။ အခုလည္း အပစ္ရပ္ကို ေလာေလာနဲ႕ လက္မွတ္ထိုးၿပီး ေလာေလာနဲ႕ ျပန္ပစ္ၾကရင္ (အခုလည္း ပစ္ေနၾကတာပဲ) ဘာထူးမွာလဲ။ တစ္ခုေတာ့ ေျပာထားမယ္။ လက္မွတ္မထိုးခင္အထိေတာ့ လြတ္လပ္သူပါပဲ။ ပင္လုံကို လက္မွတ္မထိုးခင္အထိ ကခ်င္၊ ရွမ္း၊ ကရင္နီနဲ႕ ခ်င္းတိ႕ုဟာ လြတ္လပ္ေနခဲ့တယ္။ အဲဒီလက္မွတ္တစ္ခ်က္ေၾကာင့္ ဘယ္ေလာက္ဒုကၡေရာက္ေနခဲ့ရသလဲ။ ေနာက္ၿပီး လက္မွတ္ဘယ္ႏွခါ ထိုးခဲ့ၿပီးၿပီလဲ။ စစ္တပ္က ဘယ္တုန္းက ကတိတည္ဖူးသလဲ။ သန္းေရႊကို ဘယ္ေလာက္ယုံႏိုင္မလဲ။ ယုံတယ္ဆိုရင္ ထိုးၾကပါေလ။ ေသခ်ာတာက သန္းေရႊက သူ႕မူဝါဒ ဘာတစ္ခုမွ မေျပာင္းေသးဘူး။ အရင္အတိုင္းပဲဆိုတာ သိန္းစိန္နဲ႕မအလတို႕ရဲ႕ လက္စလက္နကို ၾကည့္ရင္ ရိပ္မိသင့္လွပါတယ္။ —

credit / မူရင္း